JANUAR!
Det byrja svært så bra. Eg haldt meg på beina heile 1.januar.
2.januar joina eg eit «vi-over-60-som-har-falt-på-glattisen-treff» på SUS, det var ein hyggeleg gjeng, men anbefalest strengt tatt ikkje. Den positive sida ved å brekke armen er at det er ein strålande unnskyldning til å ta mitt livs lengste juleferie og januar sitt høgdepunkt vart således å feire bursdagen min heime for fyrste gong på maaange år! OG eg fekk levert blommar på døra for fyrste gong i livet – det var faktisk superstas! (Takk Herr og Fru Kvinlaug!)
I Oslo venta nydeleg vinter, den finaste fadderguten og hjelpsamme venner!
FEBRUAR!
Tur til Bryggææn og gode, gamle (men framleis unge og lovande) Rennesøyvenninner i Bergen!
Når så Plommå (du veit kven du er) hadde eit vell av fototips og objektiver til låns, DÅ kosa eg meg! Særleg sidan det berre trengs 1,5 arm for å vere paparazzi.
MARS!
I månadsskiftet februar/mars var det duka for Ski-VM! Fram med kubjeller, flag, kvikklunsj og kakao, anorakkar og fjorten lag med ull. Her skulle det heiast frå morgon til kveld, på den fyrste til den siste i løypa.
Ubeskriveleg god stemning både i løypa og på Universitetsplassen!
APRIL!
Årets fyrste båttur, påskeliljer, grilling og eggkoking på «Hauane» med heile nabolaget og late dagar heime. Påskeferie på sitt beste!
Og så var det tid for 17. MAI!
Hipp hipp hurra!
(PS. Fleire enn meg som får assosiasjonar til ein Dressmann-reklame?)
JUNI!
Juni bestod stort sett i eksamenslesing, som sjølvsagt ikkje høyrer med til det beste i 2011. Det gjer derimot den deilige kjensla når det er overstått og bestått og tid for ei deilig veke heime før avreise til Argentina.
Mor sine lappar, turar til Prestvågen og rundt heia – på dagar som dette kan ingenting slå Rennesøy!
JULI!
Adios, Noruega – Hola Buenos Aires!
Aldri før har eg brukt ordet «eh…» så flittig, fortalt i det vide og det breie kva eg gjorde i går eller kva favorittfargen/blommen/filmen/boka/byen min er. Frå dag 1 der eg ikkje forsto eit ord av kva taxisjåføren sa (mistenker at det var noko avansert som kvar-er-du-frå?) var det stort forbetringspotensiale og det kom seg kvar dag.
Me benytta óg dei fyrste fem vekene til å leve det gode turistliv i Buenos Aires + ein 50 (!) timars busstur (slå den du!) rundt omkring.
Fossefalla i Iguazu, samt semifinalen i Copa America toppar julilista!
Me visste forresten ikkje om me kom til å menge oss med fansen frå Peru eller Uruguay, og med tanke på den galskapen me hadde høyrt om fotballfans i Sør-Amerika fann me det tryggast å ta eit av kvart flag på kjakane. Det førte til ein del spørsmål og heva bryn 🙂 Når me fann plassane våre var det ikkje lenger stor tvil om kven me sat i blant – Heia Uruguay, som til slutt vann både semifinalen og finalen!
AUGUST!
No var det slutt på det behagelege språkskulelivet. 1. august var fyrste skuledag på Universitetsnivå og eg fann fort ut at det her, som i Noreg, fantes gode (dvs dei som snakka seint) og dårlege (dei som snakka fort) lærarar.
Ragnhild og eg flytta inn i Scalabrini Ortiz med Maria og Annie – heimen og familien min dei neste fem månadane! Her venta varm velkomst og eg kjende meg heime frå fyrste stund! Av alt eg saknar og er takksam for toppar familien vår i Scalabrini Ortiz lista!
Mi familia Scalabrini Ortiz querida; son las que más extraño!
SEPTEMBER!
Tid for å fornye turistvisumet! I staden for å ta turen til eviglang kø på immigrasjonskontoret tok eg ein frydefull tur til Uruguay med Ragnhild, Arne B og Richard. Anbefalest!
OKTOBER!
Feiring av Ragnhild, stova full av gode Buenos Aires-venner og salig blanding av norsk, engelsk og spansk!
Deretter bar det til Nord-Argentina! Fantastisk sykkeltur, fjell i allslags fargar, ruinar, gondolar, godt selskap, sol og panoramautsikt i aust og vest (bokstaveleg talt).
Tommel opp!
NOVEMBER!
Spør du meg er november den suraste månaden i Noreg, og den finaste i Buenos Aires! Vakker vår med lilla tre, herlege sundagsturar på ein onsdag, kollokvier i parken og rusletur i Rosehagen.
For å toppe det heile tok me ei veke i Brasil og besøkte Jesus og favelaen, levde det glade liv på Copacabana og svømte mellom Isla Grande og ..islas más pequeñas.
DESEMBER!
Dersom ein nasjonal fridag fell på ein onsdag vert den flytta til fredagen, argentinerane likar langhelger og å reise til huset sitt på landet. Grunna to av desse (som sjølvsagt vart flytta til ein torsdag og fredag) og ein plutseleg (og overraskande) effektivitet fekk me plutseleg vår siste eksamen den 6.desember i staden for 16.
Det vil seie 10 bonusdagar til å gjere akkuratt kva me ville i byen me har blitt så glade i! Eg dansa tango i La Boca og nøyt ei siste skål med jordbær og cappuchino a la Italiana på El Ateneo. Me rusla Belgrano rundt guida av lokalkjende Andreas og Synva og delte ut norsk sjokolade til gode naboar og feira Santa Lucia og Synva den 13. Me fekk til og med reise på tur til El Campo (=landet) i ekte argentinerstil og feire jul i Scalabrini Ortiz med vår kjære familie!
Like før avreise til Noreg fekk me ein snartur til Peru der eg fann eit reinsdyr og litt julestemning i Cusco og Ragnhild og eg fann fred i sjela etter å ha fulgt inkane sine fotspor til Machu Picchu.
Når til slutt eg vendte nasa nordover til jul, romjul og ny ferie heime hjå mor – då var sirkelen slutta.
2011 har gitt meg mange overraskingar, vener, opplevingar og ord i vokabularet. Om eg skal oppsummere det i eit ord må det bli dette; Velsigna. Blessed. Bendecida.
Takk for alt det gamle i 2011, kjære venner! Eg ser fram til alt 2012 har å by på!
tovekarin 